پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

وقتی سیاست‌ها با منافع خاص استمرار پیدا می‌کند و تغییر و اصلاحی در آنها صورت نمی‌گیرد، معنی‌اش این است که ذی‌نفعان بد کار کردنِ اقتصاد، از قدرت سیاسی بالایی برخوردارند و انبوه بازندگان این وضعیت، از اثرگذاری بر سیاست‌ها در جهت منافع عمومی، ناامید هستند. نکته نگران‌کننده‌ این است که این تعادل، به بهای کوچک‌تر شدن کیک اقتصاد تداوم می‌یابد.چشم‌انداز فساد در اقتصاد ایران در گفت‌وگوی نوید رئیسی با مسعود نیلی حاوی اطلاعات خوبی در این خصوص است.

عملیات وعده صادق را صرفا نباید یک عملیات نظامی تهاجمی برای پاسخگویی به تعدی و تجاوز اسرائیل به ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دمشق محسوب نمود. شیوه تصمیم گیری ، نوع اجرای ترکیبی ، سطح هشدارهای داده شده، عمق اجرا ،سناریوسازی ها درباره ابعاد و جبهه های احتمالی این عملیات و مواردی همانند ، گویای استقرار یک نظم نوین منطقه ای در قالب عملیاتی نظامی- سیاسی مبتنی بر مانور قدرت بود. نظم نوینی که منطقه باید بدان تمکین نموده و از حاشیه سازی ها پرهیز نمایند. پیامی آشکار به همه دوستان و دشمنان برای حرکتی جدید. انتقام سخت بماند در وقتی دیگر در جایی ثالث و بشدت وابسته به سطح ماجراجویی ها و تحریکات و تحرکات طرف مقابل. سربسته عرض شد.

حضور مجدد کاظم صدیقی در خطبه‌های نماز جمعه تهران با واکنش‌های انتقادی روبرو شد هرچند حمایت کمرنگی نیز از این تصمیم شد. تحلیل گران و منتقدین سیاسی، ادامه حضور ایشان را در قالب لجاجت، دهن کجی، تبرئه و مصادیقی از این جنس، تحلیل نموده اند. بنظر می‌رسد که زمان خداحافظی با آیت الله بدلیل عملکرد نامناسب و خارج از چارچوب برای یک آیت الله، فرا رسیده باشد. نکته قابل تاسف اینجاست که پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، از سال ۱۳۹۶ تاکنون، بشکل غیرمستقیم در خصوص عملکرد‌های آقای کاظم صدیقی در حال هشدار دادن است. هشدار‌هایی که بعضا باعث نقد دوستان از ما شده بود. اما کسی، توجه و حساسیت کافی به این هشدار‌ها نشان نداد. سوال کلیدی قابل طرح این است که منافع ملی، حفاظت از انقلاب، جمهوریت و اسلامیت کشور اولویت است یا توجیه و تمایل به ادامه حضور بعضی از اشخاص؟! موضوعی که بهتر است، یکبار برای همیشه و بشکلی صادقانه با خودمان حل و فصل کنیم. نمونه‌های قابل ذکر با داستان‌هایی نسبتا متشابه کم نیستند، اما نقد زمانی مناسب خواهد بود که خریدار داشته باشد. در خصوص مرحوم امامی کاشانی، چقدر گفتیم و کسی نشنید؟ خداوند همه ما را عاقبت بخیر کند ان شاالله.

جابر قاسمعلی (فیلمنامه‌نویس سینما) معتقد است صنعت در سینمای ایران شکل نگرفته و سینمای نفتی و ممیزی (رانت و سانسور) دو عامل اصلی بحران در سینمای ایران هستند و برای بهبودی وضعیت باید دخالت‌های دولت در سینما به حداقل برسد. آشفتگی اوضاع به حدی رسیده که گرایشات افراطی به سمت ژانر کمدی و فراموشی سایر ژانر‌ها بشکل ملموس در سینمای ایران دیده می‌شود. نگاه ایدئولوژیک موجب شد که سینمای ایران از ساختار صنعتی جدا شود و ما با پدیده سینمای نفتی مواجه شدیم. گرایش تهیه کنندگان و کارگردان‌ها به سمت سایر ژانر‌ها نیز بدلیل ترس از فروش - گیشه و سایه سنگین ممیزی، به حداقل رسیده است. از سینمای وحشت گرفته تا سینمای جنگ، با ممیزی سنگین غیرقاعده‌مند و سلیقه گرا (حافظ میز مدیران) همراه است. هنوز انتظار دارند بعد از ۳۰ سال، برای سینمای جنگ محوریت با سلحشوری باشد و اجازه ورود به مکنونات جنگ داده نمی‌شود. این فشار‌ها، باعث قدرت گرفتن سینمای زیر زمینی و گرایش به ارایه تولیدات بین المللی شده است. اگر دولت پای خود را از نظارت و تولید فیلم بیرون بکشد، می‌توان به تدریج به وجود صنعت در سینما امیدوار بود.

هجمه به پناهیان با توجه به سخنانش در خصوص شیوه حکومت داری پیامبر و حضرت علی و سخت بودن آن دو بزرگوار در امر اجرای دین با توجه به الفاظ نامناسبی که برای بیان منظور خود بکار برده بود، بشدت در حال اجرا است. منتقدین در چند دسته متاثر شدگان از سخنان اخیر پناهیان، منتقدین با سبقه قبلی، منتقدین بهره بردار از موقعیت، اقدام به نقد سخنان او در موضوعات مختلف می‌کنند. یکی از این موضوعات و حوزه‌ها روایت پناهیان درباره گرامی داشت سالگرد ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ ارسال پیام توسط حضرت، اما از طریق آقای عراقی برای طیب رضایی است. پناهیان مدعی شده که در سال‌گرد ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ امام از شهید عراقی یا فردی دیگر می‌خواهد به ایران برود و از طیب حاج رضای (لات لوطی‌های ۲۸ مرداد که ۱۰ سال بعد به نهضت ۱۵ خرداد پیوسته و از شاه‌دوستی برگشته بود) بخواهد با راه‌اندازی دسته جات مراسم سالگرد شهدای ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ را برگزار کند. در واقع از کسی که در ۱۱ آبان ۱۳۴۲ اعدام شده، بخواهند سالگرد شهدای ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ را برگزار نماید؟ منتقدین می‌گویند که ماجرای ضدیت پناهیان و همفکران ایشان با اخلاق و مهربانی و اصولا هرچه که به مدارا و تساهل و تسامح مربوط می‌شود و ترویج خشونت، نقل امروز و دیروز نبوده و پروژه‌ای است که جناب پناهیان و دوستانشان سال‌هاست آن را کلید زده‌اند و بر اهل اشارت پوشیده نیست که قصد و غرض از چنین سخنانی چیست و سوداییان محال با طرح آن، چه غایتی در سر دارند. پناهیان به دنبال رواج تئوری قدرت خشن در سیاست و کسب قدرت به هر طریق ممکن از کانال دین می‌گردد و به‌قدری در این مسیر جدی است که دست به داستان‌سرایی و تحریف تاریخ هم می‌زند. فرقی هم نمی‌کند این تاریخ، تاریخ معاصر باشد یا تاریخ صدر اسلام. منتهی وقتی شخصی تاریخ معاصر را با این شجاعت و صراحت به رنگ دلخواه خودش درمی‌آورد تا نتیجه سیاسی مورد نظرش را به دیگران تحمیل کند، با تاریخ گذشته چه‌ها نخواهد کرد.

اگر تا آخرین روز‌های سال ۱۴۰۲، کاظم صدیقی را با ویژگی‌هایی مانند اظهارنظر‌های عجیب می‌شناختیم، در روز‌های نزدیک به سال نو انتشار گزارشی پیرامون او و پسرانش باعث شد تا طی روز‌هایی متوالی تبدیل به سوژه اصلی بحث‌ها در جامعه شود و حتی در کوچه و خیابان درباره او حرف بزنند.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

در روز‌های گذشته که کوروش کمپانی دچار مشکل شد این نگرانی برای هواداران استقلال و کسانی که به واسطه هواداری از این باشگاه از موبایل موسوی گوشی پیش‌خرید کرده بودند بیشتر شد. این نگرانی زمانی افزایش پیدا کرد که انجمن واردکنندگان موبایل به مدیرعامل استقلال نامه زد و گفت که موبایل موسوی به عنوان اسپانسر استقلال با فرمت کوروش کمپانی کار می‌کند. واکنش باشگاه استقلال به این اتفاقات این بود که تبلیغات این اسپانسر را از پشت پیراهن به سرشانه انتقال داد. این اقدام استقلال واکنش شتاب‌زده و عجیب مالک موبایل موسوی را به دنبال داشت. صاحب مجموعه در یک اقدام غیر حرفه‌ای و عجیب با انتشار متنی پر از غلط و هیجانی در صفحه اینستاگرامش به سبک تینیجر‌های دهه نودی خطاب به مدیرعامل استقلال و باشگاه نوشت: «خیلی چیزا برای گفتن داریم و فعلا منتظر خبر رسمی می‌مونم. خبر رسمی منتشر نشه خیلی چیزا برای گفتن دارم.»

دکتر فتح‌اله آقاسی زاده و سعید غلامی نتاج امیری، محققانی هستند که پیش از این کتاب ”هفتاد سال برنامه‌ریزی توسعه در ایران: آسیب‌ها و چالش‌ها” را به جامعه برنامه‌ریزی ایران تقدیم کرده‌اند.پس از این تجربه تالیفی، بر مؤلفه مدیریت در ایران تمرکز نموده و مایلند این گزاره را به حکمرانان منتقل کنند که مدیریت بسیار مهم بوده و راه توسعه ایران از مسیر اصلاح نظام اداری و مدیریتی خواهد گذشت .آنچه که این دو محقق در قالب ”مدیریت ایرانیان” آن را توصیف و صورت‌بندی نموده‌اند، نشان می‌دهد که مدیریت امروزی ایرانیان، عموماً در تضاد با آموزه‌های جهانی مدیریت و موازین جهان‌شمول مدیریت است.حقیقت این است که در میدان واقعیت و عمل، همه چیز وابسته به موقعیت، اکنون، و وابسته به بالادستان و نظام تشخیص سکاندار اصلی سازمان است. گاه در انتصاب مدیر، تخصص مبنا می‌شود، گاه روابط و اعتماد مبنا قرار می‌گیرد. گاه توصیه‌ها و امر و نهی‌های منابع قدرت ملاک هست، گاه تصادفی و از سر اجبار و اکراه انتصابی صورت می‌پذیرد و گاه دهها مبنا و معیار دیگر خود را تحمیل می‌کنند و.... . گروهی از منتقدان، صحبت های آقاسی زاده را در قالب نوعی نقد اصلاحی تفسیر کرده اند و گروهی دیگر، آن را بستری برای به یادمانی منجر به انتصابات. هرچه باشد بخش زیادی از این نقدها ، نقدهای درستی است که ما را از محفل گرایی بجای مدیریت ورزی، دور کرده و اصلاحاتی برای کارآمدی سازمانی کشور توصیه می کند.

عباس عبدی ، افزایش ناامنی ها در کشور را در دو منشا داخلی(ضعف اقتصادی و ناپایداری در سیاست داخلی) و خارجی مورد واکاوی قرار داده و معتقد است که یکی از دلایل افزایش ناامنی ها ، سیاست اشتباه ایران درخصوص افغانستان است. این تحلیلگر سیاسی، با اشاره به برخی مطالبات مطرح‌شده برای استعفای وزیر کشور که پس از واقعه‌ تروریستی کرمان مطرح شده است، معتقد بوده که متاسفانه ساختار قدرت فعلی نمی‌تواند خود را جدای از کارگزارهایش تعریف کند در نتیجه با چنین نگاهی استعفا با برکناری هر وزیری بویژه در مورد امور امنیتی به معنای شکست ساختار قدرت تعریف می‌شود، به همین دلیل است که برکناری و استعفایی رخ نمی‌دهد.

در‌حالی‌که اخبار ضدونقیض از وضع مالیات‌های جدید به پای ثابت اخبار اقتصادی تبدیل شده، به نظر می‌رسد یادگیری سیاستگذاران از تجارب موفق اصلاحات اقتصادی در جهان صفر بوده است. تجربه نشان می‌دهد شرط لازم موفقیت اصلاحات اقتصادی تعامل و همراهی با شهروندان است، و تجربه موفق یونان گواه همین نکته به شمار می‌رود. با‌این‌‌حال در ایران دولت در حالی سراغ بهره‌مندی از مالیات آمده که همزمان حاضر به پرداخت امتیازهای آن به شهروندان نیست. محمد طاهری، در گفت‌وگو با مسعود نیلی و نوید رئیسی به بررسی این موضوع پرداخت.

حدود ۳۵۰ هزار نفر از جمعیت زاهدان به عنوان مرکز پهناورترین استان کشور در سکونتگاه‌های غیررسمی و مناطق حاشیه‌نشین زندگی می‌کنند که "شیرآباد" و "سیک سوزی" از این مناطق است. این مناطق فاقد حداقل زیرساخت از جمله فضای سبز، آسفالت، معابر و مرکز درمانی است؛ شیرآباد فقط حاشیه شهر نیست بلکه پناهگاه تکدی‌گران، زنان آسیب دیده، معتادان و بی‌پناهان محسوب می‌شود بازی در میان زباله‌ها و فاضلاب شهری رهاسازی شده تفریح کودکان سیک سوزی است. این گزارش حاوی توصیف‌ها و مشاهدات تلخی از محله شیرآباد زاهدان است که بسامان رساندن مشکلات این محله تلاش مسوولان را می‌طلبد. «اعتماد» با این تذکر که این تلخی‌ها می‌تواند با تدبیر مسوولان به شیرینی تبدیل شود این گزارش را منتشر کرده است. مستند «بچه‌های محله شیرآباد» با موضوع روایت‌گری زندگی کودکان و آسیب‌های وارده بر آنان، با پشتوانه چهار سال تحقیق و پژوهش توسط رایا نصیری در سال ۱۴۰۰ ساخته شده است.

مدتی است که نامِ چوارِ با خودکشیِ کارگرانش تیتر رسانه‌ها می‌شود: محمد منصوری، علی محمد کریمی، آرش تبرک، حیدر محسنی و حالا هم جواد نوروزی و مصطفی عباسی. این‌ها اسامیِ شش کارگری است که در فاصله‌ی کمتر از دو سال دست به خودکشی زده‌اند. مسئله عمده کارگران خودکشی کننده، بحث استخدام است و حقوق و دستمزد و در کل، مباحث مالی. اما پشت این نابسامانی باید به کنکاش درباره مدیرعامل این مجتمع صنعتی و سهامداران عمده آن بود. از بعد مدیریت کلان دولتی هم باید بررسی نمود که استان ایلام، استاندار باخاصیت دارد یا بی خاصیت؟

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه ۱۸ هزار دانشجوی دکتری جوان انقلابی در دانشگاه آزاد اسلامی جایگزین اساتید حق‌التدیس‌ شدند، گفت: فضای انقلابی با جذب استاد جوان ممکن می‌شود. خدمت برادر عزیزمان دکتر طهرانچی ریاست محترم دانشگاه آزاد اسلامی هشدار می دهیم که به این سبک اجرا ، متاسفانه به زودی شاهد افت تحصیلی و با کمال صدها تاسف ، برخی از حاشیه های اخلاقی خواهند بود. با مانور روی اصطلاح "جوان انقلابی" هم ،کار درست نخواهد شد. ما مشفقانه گفتیم انچه را که به عین الیقین می توان دید و از پیامدهای آن ترسید. شما برای کاهش هزینه حق التدریس ، افزایش تسلط مدیریتی بر دانشگاه ، کاهش هزینه های جنبی ناشی از حضور اساتید مدعو ، نشنیدید و گوش سنگینی کردید.

آصف بیات استاد رشته‌ جامعه‌شناسی و دارنده «کرسی کاترین و بروس باستیان» در مطالعات جهان و مسائل فراملی در دانشگاه ایلینویز در آمریکا، در نامه‌ای به یورگن هابرماس به موضع او درباره‌ی جنگ غزه پاسخ داد. متن نامه‌ی او در پی می‌آید.

چشم های هیزل ترکیبی از سبز، قهوه ای و کهربایی هستند.لذا رنگ چشم هاس هیزل یا هازل را به سختی می‌تواند تشخیص داد که چه رنگی است. رنگ لباس و نور محیط رنگ چشم ها را تیره و روشن می کند. مطالعات نشان داده که ۱۶ ژن در رنگ چشم موثر هستند که می توانند به پیش بینی رنگ چشم کمک کنند. فقط ۵درصد از جمعیت جهان چشمان فندقی رنگ دارند. البته چشمان سبز و بنفش از فندقی هم کمیاب‌تر هستند.

براساس شنیده‌ها فتاح در حال آوردن نیروهای تازه از خارج از مجموعه ستاد به آن است به شکلی که برخی نوع ارتباط فتاح به جبهه پایداری را مبنای این تغییر و تحولات ارزیابی می‌کنند. آماده‌سازی این نیروهای چراغ خاموش برای حضور در ستاد اجرایی فرمان امام می‌تواند تهدیدی برای کارنامه مدیریتی فتاح محسوب شود.

کارفرمایان به اسم قانون در حال پوست کنده شدن توسط سازمان تامین اجتماعی خصوصا در بحث اذیت و آزارهای این سازمان در شیوه وصول مطالبات معوق، استفاده سلیقه محور از قدرت ماده ۵۰ ، عدم پاسخگویی شایسته به ارباب رجوع و مواردی همانند هستند.برخی از منتقدین فشار حداکثری سازمان بر بخش کارفرمایی را ناشی از ضعف سازمان در وصول مطالبات خود از دولت و ضعف نظارت های موثر بر ممانعت از فساد در مجموعه اقتصادی سازمان( شستا) می بینند. در کنار این همه فشارها ، بیمه شده ها از ضعف شدید خدمات رسانی گلایه مند هستند. گلایه هایی که حتی فلسفه وجودی این سازمان را هم زیر سوال برده است. حال خبر می رسد که رئیس این سازمان یعنی میرهاشم موسوی از حق الناس و استقلال مالی و غیره حرف می زند. آقای جوان، برو خدا را شکر کن که اینجا رسانه است و تحفظات رسانه ای خط قرمزهای برخورد با تو و امثال تو هستند. جرات و جسارت مناظره دانشگاهی و تلویزیونی داری؟ بسم الله

بانک مرکزی جدیدترین آمار‌ها مربوط به جزئیات تسهیلات پرداختی بانک‌ها از جمله تسهیلات غیرجاری بدهکاران بانکی را منتشر کرد. برخی از مهمترین سرفصل های مطرح در این خصوص عبارت از مانده کل تسهیلات و سپرده های ریالی و ارزی بانک ها و موسسات اعتباری به تفکیک استان ، عملکرد تسهیلات پرداختی بانکها و هدف از دریافت تسهیلات ، وضعیت تسهیلات اعطایی به شرکت های دانش بنیان ، تسهیلات کلان جاری ،تسهیلات کلان غیرجاری ، تسهیلات و تعهدات اشخاص مرتبط ، عملکرد جزء (10) بند (الف) تبصره (18) قانون بودجه سال 1400 و ماده (4) قانون جهش تولید مسکن ، عملکرد تسهیلات قرض الحسنه ازدواج ، عملکرد تسهیلات قرض الحسنه فرزند آوری ، تسهیلات امهالی و غیرامهالی بانک ها و مؤسسات اعتباری ،تسهیلات پرداختی به کارمندان بانک ها و مؤسسات اعتباری ، بند «س» تبصره (۵) قانون بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور ، اموال غیرمنقول بانک ها و مؤسسات اعتباری ، تسهیلات پرداختی به شرکت های زیرمجموعه بانک ها و مؤسسات اعتباری ، تسهیلات و تعهدات پرداختی به دستگاه های اجرائی ، عملکرد تسهیلات قرض الحسنه خرید یا ساخت یا ودیعه مسکن خانوارهای دارای فرزند سوم و بیشتر ، عملکرد تسهیلات قرض الحسنه تهیه جهیزیه کالای ایرانی و مواردی همانند می شوند.

شاید بتوان مهمترین ویژگی علامه حسن زاده آملی (ره) را «طالب دائمی علم»، «غواص کوشای دریای علوم اسلامی» و «دانشمند جامع و ذوالفنون علوم اسلامی» دانست. او روحیه علم آموزی و جستجوگری فوق‌العاده ای داشت که این روحیه، در همه سنین و حیات ایشان، فعال و پویا بوده است. همین روحیه جستجوگری اش بود که او را به شرکت و درک دروس اساتید مختلف و برجسته موفق نمود. هم در آمل، هم در تهران و هم در قم.